Yüz estetiği (rinoplasti, blefaroplasti vb.)
Yüz estetiği, tıbbi ve cerrahi prosedürler aracılığıyla kişinin yüz hatlarını uyumlu ve orantılı hâle getirmeyi amaçlayan kapsamlı bir yaklaşımdır. Yüz, bedenin dış dünyaya açılan en belirgin penceresi; kişinin kimliğini, duygularını ve sosyal etkileşimlerini yansıtan bir platformdur. Anatomik bütünlüğün yanı sıra kültürel, etnik ve bireysel faktörler de yüz estetiğinde hangi müdahalelerin kabul edilebilir olduğunu ve ideal güzellik kavramının nasıl algılandığını belirler. Bu alanda cerrahi tekniklerin gelişmesi, mikrocerrahi yöntemlerin hassasiyeti ve minimal invaziv prosedürlerin yaygınlaşması, son on yılda yüz estetiğinin popülaritesini artırmıştır. Rinoplasti (burun estetiği) ve blefaroplasti (göz kapağı estetiği), bu alanda en sık uygulanan müdahaleler arasında sayılabilir. Buna ek olarak yüz germe (rhytidectomy), kaş kaldırma (brow-lift), çene ve yanak protezleri (mentoplasti, malarplasti) gibi çeşitli işlemler, yüze daha genç, dinamik ve orantılı bir görünüm kazandırmak adına gündeme gelebilir. Günümüzde yüz estetiği kavramı, basitçe “güzelleştirme”nin çok ötesine geçerek, işlevsel sorunların giderilmesi (nefes alma zorluğu, görme alanının daralması vb.) ve kendilik algısının desteklenmesi perspektifini içerir. Aynı zamanda tüm bu işlemler, komplikasyon riski, etik boyutlar, hasta beklentileri ve multidisipliner yaklaşım gerekliliği ile ele alınmalıdır.
Yüz estetiğinin tarihçesi, evrimi ve felsefesi
Yüz estetiğine dair cerrahi girişimler, antik dönemlerden bu yana insanlar için merak uyandıran ve zaman zaman uygulanan prosedürler olmuştur. Antik Hindistan’da Sushruta’nın burun rekonstrüksiyonu tanımladığı yazılı kaynaklar, bu alandaki en eski bilgilere işaret eder. Daha sonraki yüzyıllarda yüz travmaları veya ceza amaçlı burun kesilmesi gibi durumlarda tamir girişimleri sıklıkla yapılmış, ancak modern anlamda estetik cerrahi 19. yüzyılın sonları ile 20. yüzyılın başlarında hız kazanmıştır. İki dünya savaşı, yüz ve çene bölgesi yaralanmalarının rekonstrüksiyonu için plastik cerrahi uzmanlık alanının gelişimine ivme kazandırmıştır. Zamanla teknolojik ilerlemeler, anestezi güvenliği ve sterilizasyonun artması, yüz plastik cerrahi operasyonlarının “estetik” amaçlarla da yoğun şekilde yapılmasına zemin hazırlamıştır.
20. yüzyılın son çeyreğinde minimal invaziv yaklaşım anlayışı, lazer teknolojileri, endoskopik cerrahi yöntemleri ve doku mühendisliği girişimleriyle yüz estetiğine dair seçenekler çok yönlü bir hâle gelmiştir. Örneğin eskiden kapsamlı cilt kesileriyle yapılan yüz germe girişimleri, günümüzde daha küçük kesiler, endoskop yardımı veya ip askı teknolojileriyle desteklenebilir. Aynı şekilde burun ameliyatları uzun dönemde şişlik, morluk ve göze çarpan izlerle zorlu bir iyileşme süreci olarak bilinirken, modern rinoplasti yaklaşımları hem açık hem kapalı tekniklerde daha öngörülebilir sonuçlar ve daha konforlu bir postoperatif dönem sunar. Yüz estetiğinin evrimi, sadece teknik açıdan değil, aynı zamanda etik ve psikososyal boyutlarda da dikkatli bir değerlendirmeyi beraberinde getirir. Bir yandan kişisel özgüveni destekleyen ve fonksiyonel faydaları olan yüz cerrahileri, öte yandan beden algısı ve kültürel güzellik standartları üzerine eleştirel sorular da doğurur. Hekimin bu alandaki yaklaşımı, hastanın beklentilerini anlamak, realistik hedefler koymak ve sağlık risklerini minimuma indirmek yönünde tasarlanmalıdır.
Yüz anatomisi ve estetik planlamanın temelleri
Yüz, cilt, cilt altı yağ tabakası, kas ve kemik yapılarının birbirleriyle uyumlu çalıştığı, 3 boyutlu bir yapıdır. Alın, kaşlar, göz çevresi, burun, yanaklar, dudaklar ve çene (mentum) bölgeleri arasındaki oranlar, yüzün “altın orana” yakın veya uzak olmasını belirler. Estetik müdahalelerde cerrah, bu bölgeler arasındaki geometrik orantıları dikkate alır. Örneğin yüz üç ana bölüme ayrılarak incelenir: Alın-hat çizgisi (saç çizgisi) ve kaşlar arası (üst 1/3), kaşlar ile burun tabanı (orta 1/3), burun tabanı ile çene ucu (alt 1/3). Ayrıca yanal bakışta profil hatları; burun sırtı yüksekliği, çene projeksiyonu ve yüzün yatay ölçümleri değerlendirilir.
Miyolojik olarak yüz kaslarının ifadede önemi büyüktür; mimik kasları (frontalis, orbicularis oculi, orbicularis oris, zygomaticus major vb.) cilt altına yerleşir ve cilt ile dinamik bir bağlantı kurar. Cilt altındaki yağ kompartmanları yüzün yumuşak dokusunu belirler. Örneğin yanak yağ yastıkçığı (Bichat) ve submalar bölge hacmi, genç ve dinamik bir görünümde kritik rol oynar. Yaşlanmayla bu yağ yastıkçıklarında ve bağ dokularında gevşeme ya da yer değiştirme oluşur. Bu durum, sarkma, çökme, gözaltı torbaları veya gıdı bölgesinde belirginleşme gibi belirtilere yol açar.
Kan dolaşımı ve innervasyon açısından da yüz anatomisi özelleşmiş bir patern gösterir. Özellikle yüz siniri (N. facialis) cerrahi girişimlerde korunması gereken hassas bir yapıdır; cerrahi travma veya hasar yüz felcine yol açabilir. Vasküler yapılardan arteria facialis, temporalis superficialis, infraorbital ve supraorbital damarlar cerrahi sırasında kanama veya iskemi riskleri barındırır. Estetik planlamada anatomik varyasyonların farkında olmak ve koruyucu teknikler kullanmak, komplikasyon oranını minimize etmede anahtar noktadır.
Rinoplasti ve burun estetiği
Rinoplasti, hem estetik hem de fonksiyonel amaçlarla gerçekleştirilen bir yüz cerrahisi uygulamasıdır. Burun, nefes alma işlevinin yanı sıra yüzde simetrik ve estetik algının önemli bileşeni sayılır. Çoğu rinoplasti vakasında hastalar burun sırtı kemerini düzeltmek, burun ucunu kaldırmak veya inceltmek, burun kanatlarını daraltmak, septum deviasyonunu gidermek gibi taleplerle başvurur. Bazıları da travma sonrası oluşan deformiteleri, nefes alma güçlüğünü, konjenital bozuklukları düzeltmek ister. Cerrah için kritik nokta, burnun hem yapısal bütünlüğünü korumak hem de hava pasajını optimum seviyede tutmayı başarmaktır.
Teknik açıdan rinoplasti, açık veya kapalı teknikle uygulanabilir. Kapalı rinoplastide kesiler burun delikleri içinden yapılır, dışarıdan iz minimaldir. Ancak görsel alan sınırlı olabilir. Açık rinoplastide burun deliklerini birleştiren kolumella bölgesine küçük bir kesi eklenir, cerrahın anatomik yapı üzerinde daha geniş bir görüş açısı elde etmesi sağlanır. Özellikle komplike deformitelerde açık teknik yaygın kullanılır. Burnun kemik ve kıkırdak iskeletinin şekillendirilmesi, yumuşak doku ve deri ile uyumu önemlidir. Aşırı kıkırdak veya kemik çıkarımı eski “aşındırıcı” tekniklerde sorun yaratmıştır; günümüzde koruyucu yaklaşımlar, yumuşak doku ve destek yapıların korunmasıyla uzun vadede stabil sonuçlar elde etmeye odaklanır.
Ameliyat süresi ortalama 1-3 saat olabilir, hastadan hastaya değişir. Hasta sıklıkla lokal anestezi ve sedasyon veya genel anestezi ile opere edilir. Postoperatif dönemde burun içi splint veya tamponlar, dışarıda atel veya alçı ile burun şekli sabitlenmeye çalışılır. Şişlik ve morluk özellikle göz çevresinde belirgin olabilir, ancak ilk haftadan sonra gerilemeye başlar. Tam iyileşme ve nihai burun şeklini görmek için 6 ay ila 1 yıl gerekebilir. Komplikasyonlar arasında kanama, enfeksiyon, kıkırdak veya kemik greftlerinin kayması, nefes alma zorlukları, tatmin edici olmayan kozmetik sonuçlar ve revizyon cerrahisi ihtiyacı sayılabilir.
Rinoplasti öncesi değerlendirmede burun septumunun eğriliği, konkaların büyüklüğü, cilt kalınlığı gibi fonksiyonel unsurlar da incelenir. Solunum problemini veya septal deviasyonu çözmek için septoplasti, konka redüksiyonu gibi ek prosedürler eklenebilir. Bu sayede cerrahinin hem estetik hem fonksiyonel boyutu gözetilir. Hastanın gerçekçi beklentileriyle cerrahın teknik imkanları örtüştüğünde, rinoplasti tüm yüzün görünümünde çarpıcı ama dengeli bir gelişme sağlayabilir.
Blefaroplasti ve göz kapağı cerrahisi
Göz çevresi, yüzün yaşlanma belirtilerini en hızlı yansıtan bölgelerdendir. Özellikle üst ve alt göz kapaklarının ciltteki elastikiyet kaybı, yağ yastıkçıklarının fıtıklaşması, kas zayıflaması gibi faktörler zamanla kapaklarda sarkma, torbalanma, “yorgun” ifade oluşturur. Blefaroplasti, bu sarkık ve torbalı görünümü düzeltmeye yönelik cerrahi bir müdahaledir. Aynı zamanda görme alanını daraltan ciddi üst göz kapağı sarkmaları fonksiyonel kayıp yarattığından medikal bir gereklilik haline gelir. Blefaroplasti, alt ve üst göz kapağına ayrı veya beraber uygulanabilir.
Üst blefaroplastide, genellikle göz kapağı doğal katlanma çizgisinden kesi yapılarak fazla cilt ve yağ dokusu çıkarılır. Yağ dokusunun aşırı alınmasından kaçınılmalıdır çünkü göz çukurunun çökük, yaşlı görünüme sebep olabilir. Alt blefaroplastide cilt fazlalığı minimalse konjonktival yoldan (içeriden) giriş yapılabilir. Daha belirgin sarkma ve yağ fıtıkları varsa kirpik altından bir kesi yapılır. Kesi izinin göz kapağı kıvrımına denk getirilebilmesiyle izler görünmez hâle gelebilir. Cerrah, orbicularis oculi kasının gerginliğini de değerlendirir; gerekirse lateral kantal askı uygulamaları eklenir.
Blefaroplasti sonrası ilk günlerde göz çevresinde şişlik, morluk, hafif ağrı, göz kuruluğu olabilir. Komplikasyonlar arasında ektropion (kapak kenarının dışa dönmesi), sarkma yetersizliği (düzeltmede aşırı veya az çıkarma), gözde irritasyon vb. sayılabilir. Cerrah, ameliyat öncesinde hastanın cilt elastikiyeti, göz kapağı anatomisi, kaş pozisyonu ve göz fonksiyonlarını inceler. Kaş sarkması ciddi ise brow-lift ile kombine cerrahi düşünülebilir. Blefaroplasti genel olarak kısa süren, hastanede kalış gerektirmeyen ve kişinin yüz ifadesinde doğal bir tazelenme sağlayan bir uygulama olarak görülür. Yine de postoperatif bakım, göz antisepsisi, suni gözyaşı damlası, ağır egzersizden kaçınma gibi tavsiyelere uyum önemlidir.
Yüz germe (facelift) ve diğer yüz cerrahileri
Yaşa bağlı yüz derisi elastikiyet kaybeder, cilt altı dokular aşağı doğru yer değiştirerek çene hattında sarkma, boyun bölgesinde gıdı oluşumu, yanak dokusunda sönme gibi durumlar ortaya çıkar. Yüz germe ameliyatı (rhytidectomy), bu fazlalık cilt ve sarkmış SMAS (Superficial Musculoaponeurotic System) dokusunu yeniden konumlandırmak ve yüzün genç görünümünü sağlamak amacıyla yapılan cerrahi girişimdir. Klasik yüz germe, kulak önünden saç çizgisi içine uzanan kesilerle yapılır; cilt altındaki SMAS dokusu da gerilerek kalıcı sonuç elde edilmeye çalışılır. Basit cilt germe yerine SMAS tabakasının da manipüle edilmesiyle uzun süreli ve daha doğal sonuçlar hedeflenir.
Endoskopik yüz germe, minimal kesilerle kaş kaldırma, orta yüz germe veya boyun germe bölgelerine odaklanır. Boyun germe (platismaplasti) ile çene altı, gıdı bölgesi şekillendirilir. Orta yüz germe, elmacık kemikleri üzerindeki doku hacmini düzeltir, nazolabial olukları yumuşatır. Çoğu vakada cerrahiye ek olarak yağ enjeksiyonu veya dolgu maddeleriyle hacim kaybı telafi edilebilir. Ameliyat öncesi cilt kalitesi, kemik yapısı, boyun ve çene hattının durumu, hastanın yaş grubu ayrıntılı analiz edilir. Postoperatif iyileşme dönemi ortalama 2-4 hafta, ödem ve morluk gerilemesi daha uzun sürebilir. Komplikasyon riskleri arasında hematom, yüz siniri dalında geçici veya kalıcı zedelenme, cilt nekrozu (özellikle sigara içenlerde) bulunur.
Kaş kaldırma (brow-lift) da yorgun ve kızgın ifadeyi ortadan kaldırmak, alındaki kırışıklıkları düzeltmek ve üst göz kapağındaki sarkıklığı hafifletmek amacıyla uygulanabilir. Endoskopik yaklaşımla saçlı deri içine minik kesiler yapılarak kaş ve alın dokusu yukarı asılır, alın kasları istenen konuma sabitlenir. Bazı vakalarda blefaroplasti ile kombine edilebilir. Çene (mentoplasti) veya elmacık kemiği (malarplasti) protezleri, yüz dengesini tamamlayan hacimsel düzenlemelerdir. Özellikle geriye doğru zayıf çene hattı ya da yeterince belirgin olmayan elmacık kemiklerinde implantlar veya yağ enjeksiyonu ile belirginleştirme yapmak, profil ve önden görünümü güçlendirir.
Minimal invaziv prosedürler ve yardımcı uygulamalar
Cerrahi müdahale gerektirmeden daha küçük dokunuşlarla yüz ifadesini tazelemek üzere botulinum toksin enjeksiyonları (Botoks), dermal dolgular (hyalüronik asit, kalsiyum hidroksiapatit, polilaktik asit vb.), kimyasal peeling, lazer tedavileri, mikroiğneleme gibi yöntemler gelişmiştir. Bu uygulamalar, genellikle ofis koşullarında yapılır ve kısa iyileşme süresiyle tercih edilir. Botulinum toksin, özellikle alın, kaş arası ve göz çevresindeki dinamik kırışıklıkları azaltmada etkilidir. Kas aktivitesini geçici olarak engelleyerek pürüzsüz bir görünüm sağlar.
Dermal dolgular, nazolabial çizgiler, marionet hatlar, dudaklar, elmacık kemiği veya çene hattı gibi alanları yeniden şekillendirir, hacim kazandırır. Seçilen ürünün kalıcılığı 6 aydan 2 yıla kadar değişebilir. Bunun ötesinde PRP (platelet rich plasma), mezoterapi ve benzeri enjeksiyonlar da ciltte kolajen yenilenmesine katkı sağlama amacı güder. Yüz gençleştirme için kullanılan lazer ve radyofrekans cihazları, kollajen üretimini tetikleyerek cilt dokusunu sıkılaştırır. Lazerle leke, skar, damar lezyonları gibi spesifik problemlere de müdahale edilir.
Bu minimal invaziv uygulamaların avantajı, anestezi gereksiniminin düşük olması ve genelde kişinin sosyal hayatını çok kesintiye uğratmamasıdır. Ancak kalıcı sonuçlar açısından cerrahi çözümlere göre daha sınırlı etkiye sahiptir. Süreklilik gerektiren seanslar veya tekrar enjeksiyonlar gerekebilir. Ayrıca botoks ve dolgu malzemelerinin yanlış doz veya yanlış teknikle uygulanması istenmeyen sonuçlar veya asimetrik görünümlere sebep olabilir. Güvenli uygulama için bu alanda eğitimli ve deneyimli hekim kontrolü şarttır.
Komplikasyonlar, riskler ve hasta seçim kriterleri
Her cerrahi veya invaziv müdahalede olduğu gibi yüz estetiğinde de birtakım komplikasyon riski söz konusudur. Enfeksiyon, kanama, hematom, yara iyileşme problemleri, cilt nekrozu, sinir hasarı, anestezi riskleri bunların başlıcalarıdır. Yüz anatomisi oldukça vasküler ve innervasyonu kompleks bir yapı olduğu için özen gerektirir. Sinir dallarının zedelenmesi, kalıcı felç veya duyu kaybı şeklinde ciddi sorunlar yaratabilir. Ayrıca ameliyat sonrası ödem, asimetri, kontur hataları, skar (iz) problemleri de hasta memnuniyetini düşürebilir. Bu tip komplikasyonlar, cerrahın deneyimi, doku bakımı ve hastanın postoperatif önerilere uyumuyla asgari düzeye indirilebilir.
Yüz estetiği planlanan hastalarda psikolojik değerlendirme, fiziksel muayene ve tıbbi öykü esastır. Gerçekçi beklentisi olmayan veya vücut dismorfik bozukluğu şüphesi taşıyan hastalar, ameliyat sonrası memnuniyetsizlik oranı yüksek olabilecek gruplar arasındadır. Cerrahi endikasyonun fonksiyonel veya rekonstrüktif yönleri (nefes alma zorluğu, görme alanını kapatan göz kapağı sarkması) açıkça belirlenmelidir. Sigara kullanımı, diyabet, kanama bozukluğu, hipertansiyon ve ciddi sistemik hastalıklar cerrahi komplikasyon riskini artırır. Yaş faktörü, cilt elastikiyeti ve kemik yapısı da sonuçları etkiler. Hasta 18 yaşından küçükse (örneğin burun estetiği talep eden bir ergen), kemik gelişimi tamamlanana kadar beklenmesi genelde önerilir. Yine de her vaka bireysel kriterlerle değerlendirilmelidir.
Preoperatif hazırlık, postoperatif bakım ve rehabilitasyon
Yüz estetiği öncesi hastaların kapsamlı bir değerlendirmeden geçmesi, ameliyat planının ve beklentilerin netleştirilmesi amaçlanır. Kan tetkikleri, radyolojik görüntüleme (ör. burun ameliyatı için lateral, frontal röntgen veya tomografik inceleme) ve fotoğraflama yapılır. Bilgisayarlı simülasyonlar, hastanın ameliyat sonrası elde edilebilecek yaklaşık sonuçlara dair fikir almasını kolaylaştırır, ancak sonuç %100 garantili yansımayabilir.
Hastalar genellikle ameliyattan 2 hafta önce sigarayı bırakmaya, kan sulandırıcı ilaçları (aspirin vb.) kesmeye veya minimal seviyeye indirmeye teşvik edilir. Ameliyat günü veya akşamı anestezi türüne göre hastanın aç kalma süresi ve hazırlıkları organize edilir. Cerrahi sürecin uzunluğu prosedürün kapsamına göre 1-6 saat arasında değişebilir. Birden çok cerrahi işlemin (örneğin hem rinoplasti hem çene protezi) kombine edilmesi halinde süre uzayabilir.
Postoperatif dönemde ödemi ve morluğu sınırlamak için soğuk uygulamalar, baş yüksek pozisyonda yatma, gerekirse elastik bandajlar veya ateller kullanılır. Ağrı yönetimi, analjeziklerle sağlanır, enfeksiyon riskine karşı kısa süreli antibiyotik, cilt bakımı ve steril pansumanlar planlanabilir. Bazı prosedürlerde dren yerleştirme (örneğin yüz germe) söz konusu olabilir, 24-48 saat sonra çekilir. Hastanın ameliyattan sonraki ilk 2 haftada ağır egzersiz, sauna, solaryum veya yoğun güneşten kaçınması gerekir. İlk kontrollerde dikiş alımı (varsa), atel çıkarma, bandaj değişimi ve iyileşme gidişi değerlendirilir.
Uzun vadede masaj teknikleri, lenfatik drenaj, silikon iz kremleri veya lazer tedavileriyle skar bakımı yapılabilir. Yüz sinirlerinde geçici uyuşukluk, hissizlik veya sertlik hissi, 3-6 ay içinde genellikle geriler. Son görünüm çoğunlukla 3-6 ay sonra yerleşir. Bu sürede yavaş yavaş dokuların esneyip oturmasıyla yüz ifadesi doğal görünüm kazanır. Eğer revizyon cerrahisi gerekirse, genelde 6 ay ila 1 yıl beklenir.
Hastanın motivasyonu ve psikolojik boyutlar
Yüz estetiği, bedensel olduğu kadar ruhsal tatminle de yakından ilişkilidir. Bazı hastalar özgüven kazanmak, sosyal ilişkilerini iyileştirmek veya mesleki avantaj elde etmek amacıyla estetik cerrahiye başvurur. Burada hekimin görevi, hastanın motivasyonunu derinlemesine anlamak, gerçekçi olmayan beklentileri ayırt etmek ve gerekirse psikiyatrik danışmanlık önermek olmalıdır. Cerrahi sonuç mükemmellik sunmaz, her zaman ufak asimetri veya normal anatominin sınırları vardır. Bu nedenle ameliyat öncesi dürüst bilgilendirme, ameliyatın potansiyel ve sınırlarını anlatmak esastır.
Estetik cerrahi, bireyin toplumsal etkileşimde kendine güvenini artırabilir, ancak kişinin psikolojik sorunlarını kökten çözmez. Düşük benlik saygısı, anksiyete bozuklukları, depresyon gibi durumlar varlığını sürdürebilir. Cerrahi, psikolojik desteğin yerini tutmaz, ancak buna ek katkı sunabilir. Ayrıca beden dismorfik bozukluğu olan hastalarda herhangi bir ameliyat, tatminsizlik ve sürekli revizyon talebine yol açabilir. Bu nedenle seçici davranmak, her hasta için uygun olup olmadığını değerlendirmek hekimlerin etik sorumluluğudur.
Etnik ve kültürel farklar, kişiselleştirilmiş yaklaşım
Yüz estetiğinde “güzellik” kavramı, kültürden kültüre farklılık gösterir. Örneğin “rhinoplasti”de bazı toplumlarda daha kalkık, ufak burun ideali kabul görürken, diğer topluluklarda fazla inceltilmiş burun doğal olmayabilir. Etnik rinoplasti, bu yaklaşımın bilincinde, hastanın kültürel köklerini ve yüz harmanını bozmadan düzenlemeyi amaçlar. Aynı şekilde göz kapağı ameliyatları (özellikle Asya ülkelerinde “double eyelid surgery”) spesifik kültürel talepler doğrultusunda tasarlanır. Yüz estetiğinde yüze ait orijinal özelliklerin korunarak sade ve doğal bir değişim tercih edilir. Aksi hâlde “ameliyatlı” görünüm, yapay veya ifadesiz yüz şeklinde olumsuz yansımalar oluşabilir.
Her hastanın anatomik verileri, cilt kalınlığı, yaş, cinsiyet, mesleki ihtiyaçları, sosyal yaşamı, tıbbi geçmişi ve ruhsal beklentileri dikkate alınarak kişiselleştirilmiş planlama yapılır. Bu, hem ameliyat öncesi simülasyonlarla (3D görüntüleme, fotoşop çalışmaları) hem de danışma seanslarıyla netleştirilir. Bazen tek işlem yerine kademeli olarak minör dokunuşlar (dolgu, botoks, mini-lift vb.) tavsiye etmek mümkündür. Hasta ile cerrah arasındaki iletişim ve güven ilişkisi, ameliyattan memnuniyeti yükselten kritik unsurdur.
Son söz niteliğinde bir sonuç cümlesi olmadan…
Yüz estetiği (rinoplasti, blefaroplasti, yüz germe, çene ameliyatları vb.) günümüzde hem cerrahi hem de minimal invaziv tekniklerin bir arada kullanıldığı, gelişmiş ve sürekli ilerleyen bir tıp alanını temsil eder. Yüzün anatomik ve fonksiyonel bütünlüğünün korunması, cerrahinin sadece dış görünüm değil solunum, görme, mimik gibi temel işlevleri de desteklemesi gibi prensipler, güncel yaklaşımların temelini oluşturur. Yüz estetiğine başvuran kişilerin beklentilerini iyi anlamak, anatomik ve kültürel farklılıkları gözeterek kişiselleştirilmiş tedavi planı geliştirmek ve uzun vadede doğal görünümlü, tatmin edici sonuçlar elde etmek hedeflenir. Bu noktada teknik donanım, cerrahın tecrübesi, ameliyat sonrası doğru bakım protokolleri ve hasta-hekim uyumu belirleyici faktörlerdir. Teknolojinin sağladığı imkânlar (endoskopik yöntemler, lazer uygulamaları, bilgisayarlı simülasyon, robotik cerrahi vb.) ile yüz estetiğinde daha hızlı iyileşme, daha az iz, fonksiyonel kazanımlar ve yüksek hasta memnuniyeti elde etmek her geçen gün daha da ulaşılabilir hâle gelmektedir.
